Bazı sevgiler büyüktür ve bazı sevgiler imkansızdır ve belki de imkansızlıklar büyütür sevgiyi.Her şeye rağmen uzatırsın ayrılık gününü.Kaybetmeyi göze alamazsın çünkü gözlerini gözlerinden ayırmak ve bir daha bakamıycağını bilmek ne kadar GÖZE alınabilir ki.Kaybetmek istemediğin gibi beraber olmak da acı verir en acısı da bu.Çok susamışken kolunu uzattıgın halde sana bir karış uzaklıktaki o kocaman buzlu su bardağı gibi işte.hem biraz daha uzansan kavrayabilecegini biliyorsun ama uzanmaya eriniyorsun bunun rahatlığı oldugu gibi,o suyu içememenin verdiği tatminsizlik.
Ayrılık mantığa dönüş gibi.ve coğu mantıklı şey gibi sevilesi hiç bir yanı yok.İnsanoğluna verilen en büyük ceza kalple beyini aynı vücuda yerleştirmek sanırım.genelde çelişirler cünkü.Yazı tura işlemez seçimine ,bozuk para dik gelir hayallerinde.büyük kaçış diye buna denir. run forrest run!
Yol gelir akla genelde ayrılık deyince.
Uzak şehirlere giden iki insandan daha kötüsü aralarında sadece 2 bina varken buluşamayan uzak beyinler.
Bir cok ayrılık var da ;benim bahsettiğim şu bir şeylerin artacagıı halde azaldıgını bilmek.bu bir sürece dönüştür.Farketsende kaçarsın bu düşünceden.öyle arada kalının bir ruh halidir ki en ihtiyacın oldugu anda gururundan ,kırgınlıgından anlatamazsın içindekileri.bu yüzden hem ona hem kendine kızarsın ..sonunda ayrılırsın..
No comments:
Post a Comment
bu kız ne yazmış yorumu şeysi